Uei-de-perdigau
Anemone hortensis subsp. hortensis
Ranunculaceae
Autre noum : Anemouno-fèro.
Nom en français : Anémone des jardins.
Descripcioun :L'uei-de-perdigau flouris à la debuto dóu printèms e s'atrovo majamen en Prouvènço dóu levant. Fai de poulìdi flour vióuleto e de fueio paumado que podon pas engana. L'autro subsp. pavonina, de coulour roujo, èi proun raro.
Usanço :Es uno planto empouisounanto qu'èi bessai vertuouso, mai n'en sabèn pas mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Anemone
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Anemone hortensis subsp. hortensis L., 1753
Arnica-dóu-Ventour
Doronicum grandiflorum
Asteraceae Compositae
Nom en français : Doronic à grandes fleurs.
Descripcioun :L'arnica-dóu-Ventour vèn dins lis esboudèu d'auto mountagno sus cauquié. Trachis en mato, e aquelo pòu deveni di proun grosso. Li fueio soun pus o mens pegouso que s'atrovo de péu glandoulous sus li bord e dessubre. Fai de gràndi flour coumpausado, d'un bèu jaune d'or.
Usanço :Dins lou païs de Ventour, aquesto planto, raro eilamount, coume lou noum lou dis, sougno li macaduro dóu meme biais que lou "vertadié arnica", Arnica montana.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Doronicum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1600 à 3200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Esboudèu
- Ribierau
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Doronicum grandiflorum Lam., 1786